Salon muzyczny

Centralną część skrzydła południowego na zamkowym piętrze zajmuje salon muzyczny. Jest to najbardziej okazałe i reprezentacyjne wnętrze Zamku, gdzie przeszłość, prezentowana przez zabytkowy wystrój, łączy się z teraźniejszością poprzez aktualne wydarzenia kulturalne które się w niej odbywają.

Obecny wygląd sali udało się uzyskać po renowacji wnętrza w 2002 roku. Dziewiętnastowieczna architektura salonu, utrzymana w duchu klasycyzmu wzbogacona jest wielobarwną, zabytkową polichromią plafonu oraz osiemnastowiecznym w wiekszości wyposażeniem w postaci mebli i obrazów. Artykulacja ścian ogranicza się do jej podziału za pomocą pilastrów z korynckimi kapitelami, które bezpośrednio podtrzymują strop. Przestrzeń pomiędzy pilastrami ściany północnej wypełnia galeria portretów XVIII-wiecznych, wśród których na uwagę zasługuje Portret Augusta III Sasa (1746) autorstwa Dominikusa von der Smissena. W ścianie południowej znajdują się okna stanowiące podstawowe oświetlnie salonu. Przestrzeń ściany miedzy oknami wypełniają obrazy z połowy XVIII wieku autorstwa Josepha Siffreda Duplessisa. Na ścianach zachodniej i wschodniej widnieją kryształowe lustra, oprawione w złocone, neobarokowe ramy skomponowane z bujnych liści akantu. Ustawione naprzeciw siebie, po dwa na każdej z wymienionych ścian, optycznie powiekszają przestrzeń sali i jednocześnie nawiązują do XVII-wiecznych tradycji galerii lustrzanych. Między lustrami, na osi podłużnej wnętrza, znajdują się zgodnie z układem amfiladowym przejścia komunikacyjne do innych pomieszczeń: od strony zachodniej znajduje się przejście do galerii sztuki XVII wieku, natomiast od strony wschodniej do salonu w stylu biedermeier. Ściana wschodnia salonu muzycznego dodatkowo wyposażona jest w zabytkowe komody, które wraz z zegarem typu cartel stanowią unikalny przykład meblarstwa w stylu A.-Ch. Boulle'a - nadwornego ebenisty króla Ludwika XIV. Na szczególną uwagę zasługuje rokokowy piec znajdujący się w zachodnio-północnym narożniku salonu. Muzyczny charakter sali podkreśla fortepian stołowy z 1856 roku oraz obrazy takie jak "Podwieczorek przy klawikordzie" (II poł. XVIII w.) autorstwa Duncana Mackellara czy "Portet kompozytora Christopha Willibalda Glucka" (1776) pędzla J. S. Duplessisa. Niezwykłego blasku i okazałości dodają salonowi cztery kryształowe żyrandole, które mieniąc się różnorodnymi kolorami potęgują nastrój niezwykłości tego wnętrza.

Salon muzyczny prócz funkcji muzealnej spełnia także rolę pomieszczenia gdzie odbywają się jedne z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w Bielsku-Białej. Każdego miesiąca w zamkowym salonie muzycznym odbywają się interesujące odczyty literackie i wyszukane koncerty muzyczne, poczas których zgromadzona publiczność może znaleźć się w miejscu gdzie sztuka naprawdę żyje.